De tijd van verveling is voorbij!

Of ik me verveeld heb? Ja! Absoluut.

Mijn vorige blog eindigde ik met 'morgen hoop ik te horen wat er allemaal op mijn werkplanning staat'. Nou, dat heeft nog wel even geduurd voor het duidelijk werd.
Hierdoor was het die week best ongemakkelijk en onduidelijk allemaal. Het werkte ook niet mee dat de stafleden van BYFC ook afwachtend waren richting mij en ikzelf ook een afwachtende houding aannam aangezien ik nog niet wist wie wel of niet Engels durfde te spreken.
Dus in die week heb ik me eigenlijk best wel verveeld.

Gelukkig veranderde dat vanaf het zesdaagse 3Dkamp wat in het BYFC gebouw (waar ik ook woon) gehouden werd. Tijdens die dagen werd ik omringd door 45 jongeren en een aantal stafleden.
Het Engels was ook daar wel een lastig dingetje maar gelukkig kan er ook non-verbaal gecommuniceerd worden, dus dat heb ik volop gedaan.

Nu ben ik drie weken verder en zijn mijn dagen vol! Elke dag is er wel een activiteit en de tijd die overblijft trek ik geregeld op met jongens en meiden die in dit gebouw of dichtbij in een kinderhuis wonen (allemaal jongeren :)).

De dingen die ik zoal doe:
* Sloppenwijken bezoeken.
Dat is het onderdeel waar ik het meest van 'geniet'. Zo interessant om te zien hoe mensen moeten leven wanneer er te weinig geld en faciliteiten zijn. Ik mocht in een tent plaatsnemen om te zien wat hun huis is. Nu was het droog en lekker weer maar hoe zal het zijn als het regent/stormt of juist knoepertje heet is?
In een ander sloppenwijk (eigenlijk een sloppenhofje) ging ik op m’n hurken naast een vrouw zitten. Zij vroeg me of ik het niet vies vond om hier te komen 'wij zijn niet schoon en de hygiëne is hier niet goed.’ Op zo’n moment kan ik alleen maar uit de grond van m'n hart zeggen dat ik het een eer vind om bij haar te mogen zitten en haar te mogen zeggen dat ik haar belangrijk vind. Dat de hygiëne op dat moment veel minder belangrijk voor me is dan de ontmoeting.
Maar o wat is het dan dubbel; om na het bezoek weer in de auto te stappen, naar een goed gebouwde kamer gebracht te worden met een lekker bed. Die ik niet hoef te delen met 4/5/6 familieleden. Eten wordt voor me klaargemaakt en ik heb schoon water binnen handbereik…

* High clubs bezoeken.
Op hogescholen zijn er highclubs gevormd om de tieners bekend te maken met de gevaren van drugs (groot probleem in dit land) en ze te leren om leiding te nemen in groepen.
* Wake Up Deborah gebedsgroepen bezoeken.
Moeders die elkaar ontmoeten om met elkaar te bidden voor hun kinderen.
* Jongens en meiden van kinderhuizen nieuwe spelletjes en liedjes leren.
* Bangla New Year vieren.
* Netflixen op m’n kamer
* Rennen door megaplassen na een onweersbui
* Wegpuffen in de Bangladeshi kleren.

Er staan nog aardig wat dingen op de planning voor de komende maand maar dat ga ik nog niet verklappen. Dat horen of lezen jullie de volgende keer wel weer.

Apnar din shuvo hok
(heb een fijne dag in Bangla)