Sidewalk, alone in the Bronx en een McFlurry

Zo... en nu zijn we weer een week verder. Jullie met jullie bezigheden, ik met de mijne. Erg leuk om van mensen een update te krijgen van de dagelijkse bezigheden. Daartegenover best raar om zelf veel nieuwe dingen te beleven waar jullie je waarschijnlijk moeilijk iets bij voor kunnen stellen...
k Merk wel dat ik het erg leuk vind om berichtjes te schrijven en een poging te doen om jullie duidelijk te maken wat ik beleef.

Afgelopen dinsdag mn eerste sidewalk sunday school! Tja... dat is het echte werk: met een microfoon in je hand op een podium (de stage) staan waar twintig kinderen vol verwachting naar je opkijken.
Twintig kinderen is trouwens erug weinig voor het begrip van Metro Ministries (de organisatie).
Stel je voor... je weet in je hoofd precies wat je wilt gaan zeggen maar de engelse woorden komen er niet zo snel uit als je zou willen.
(je hebt nu even tijd om je dat voor te stellen en misschien even uit te proberen)

Dan voel je je knap #*^$! Maar gelukkig was het voornamelijk mijn eigen gevoel die me in de weg zat. Mijn leidster was erg tevreden en heeft me even duidelijk gemaakt dat ik de verwachtingen niet zo hoog moet stellen. Het is immers nog maar de eerste week!

Later in de week ging het al wat beter en kon ik wat meer stuiteren op de stage. (stel je voor... een stuiterende Gerda :P)

Elke vrijdag is mijn visitation-dag. Dan ga ik met de flyers langs de deuren van kinderen in de Bronx. Ook breng ik cadeautjes/kaartjes van de sponsoren van de kinderen naar de kids. Metro Ministries heeft namelijk ook sponsorkinderen. Dus als je een kind in NYC wilt sponsoren (hinthint) dan moet ik je brief misschien wel naar het kind brengen op vrijdag!
Ik moest de visitation alleen doen. Dat vond ik best heel erg spannend. Eerst hoor je allemaal horrorverhalen en mag je niet alleen of met zn tweeen weg, maar ik moet wel alleen op visitation!
k Heb er veel voor gebeden en kreeg ook de opdracht van mijn leidster om te wandelen in geloof ;). En de veiligheid van God heb ik ook mogen ervaren! :)

Helaas is het minder veilig in het gebouw waar we in wonen! Afgelopen woensdag kregen we de mededeling dat er een vreemd iemand in het gebouw rondgelopen heeft (het is een heel groot gebouw met heel veel ruimtes). De tip werd gegeven om de laptops en andere waardevolle spullen op te laten sluiten in een kamer waar wel een sleutel van is.
Dat heb ik dus maar gedaan. En dat was maar goed ook: de volgende dag zijn er TWEE laptops gestolen! De dag erna een deken van iemands bed (wie jat er nou een deken als er veel meer te jaten valt?!) en ook nog ergens 20 dollar uit een portemonnee (waar ook een creditcard inzat !?).
dus nu laat ik mn laptop nooit meer onbeheerd in mn kamer liggen! Ook niet verstopt onder mn kleren zoals ik de afgelopen weken gedaan heb.

Als laatste wil ik jullie vertellen dat ik vandaag optimaal genoten heb van mn vrije dag. Eerst uitslapen tot tien uur :). Daarna op mn dooie gemakje even achter internet.
Na de lunch samen met Deborah de metro ingestapt en naar een mooi, rustig plekje gegeaan waar je de skyline van Manhatten kunt zien. Daarna gewinkeld in lower Manhattan. Daar lekker lang geshopt. De eerste Esprit-winkel gevonden! Rond etenstijd hebben we een restaurantje gevonden waar we een wrap gegeten hebben. Na die wrap ontstond er een onweerstaanbaar verlangen naar een heuze McFlurry! Aangezien je in New York soms struikelt over de MacDonalds (dit is natuurlijk op zn Amerikaans flink overdreven) dachten we wel even snel een Mac te vinden. Maar nee hoor! We moesten tien hele minuten flink doorlopen naar de dichtsbijzijnde Mac! Tsssssss....
Maar daarna... hebben we de hele terugreis in de metro genoten van de welverdiende McFlurry!

Nu weer eerst een weekje werken voordat we van de volgende vrije dag kunnen genieten!

Liefs ik