En ik typ lekker geen titel, want ik weet er geen!

Always give God thanks voor Everything (Ephesians 5:20)
Dat is wat we de kinderen komende week gaan leren.
Komende donderdag is het thanksgiving. Een big happening hier in NY.
Zo weet je niet eens wat een 'turkey' is en het andere moment ben je de truck aan het volladen met turkeys om weg te geven aan de gezinnen in de Bronx!
Iedereen maakt plannen om overal en nergens turkeys te gaan eten.
Wij gaan als interns gezellig samen eten. Ik heb nog geen idee wat maar ik heb zo'n voorgevoel dat het iets met een turkey zal zijn...

Verder speelde ik stiekem het spelletje met jullie 'wie zit er het eerst in de sneeuw'. Ik hoopte natuurlijk te winnen maar ik moet jullie feliciteren met de overwinning. Wij hebben namelijk nog geen sneeuw weer gezien na die paar vlokken van een aantal weken terug.

Wel is het koud. Ik loop met vier-dubbele kledij, sjaal om, handschoenen aan en een muts op.
Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het best lekker weer vind! Het zonnetje blijft schijnen en het regent niet. Dus ik geniet lekker van de kou nu.

Gisteren heb ik geschaatst! In het midden van NY, bij time-square, is een ijsbaan. Met ons team zijn we daar naartoe gegaan om de verjaardag van een teamgenoot te vieren. 't was erg gezellig! (en ik ben lekker geen een keer gevallen...)

Verder gebeuren er op de sidewalk ook mooie dingen. Vorige week vrijdag tijdens visitation (bij de kids thuis langs gaan om ze uit te nodigen) nodigde ik een gezin uit. Het gezin was heel enthousiast dat wij Yogibear doen bij hun in de buurt.
En zoals verwacht kwamen ze dinsdag ook naar Yogibear toe. Ze waren heeeeel erg enthousiast! Erg tof om te zien dat visitation dus heel veel kan betekenen.
Een erg mooie uitspraak waar ik nu weer aan denk is:
"je kunt niet de hele wereld veranderen maar je kunt wel het leven van iemand veranderen"

Verder heb ik tijdens de woensdagen en zondagen een erg tof contact met een tiener. Het begon met 'hoe bid je eigelijk' en nu gaat het over 'heb je naaste lief, zelfs je moeder die je als kind heeft laten stikken'.
Bedenk even dat het een tiener is van 14 jaar ofzo die in de getto leeft. Hij komt trouw naar de (jeugd)kerk en denkt na over wat er besproken wordt!!! Zucht... t Is echt heel tof!

Het laatste wat ik wil vertellen is dat ik deze weken erg druk ben met mijn portfolio. We moeten een fotoboek maken wat 'Metro Ministries' representeert.
Erg handig, want nu heb ik iets om te laten zien als ik in Nederland ben!
Maar zover denk ik nog niet na... nu nog lekker genieten van mijn plekje hier in America!

God Bless You

Gerda