En dan nu verhaal MET foto's!!!
Door: Gerda
Blijf op de hoogte en volg Gerda
13 Maart 2011 | Lesotho, Maseru
WIEHOE!!! Als het goed is zitten er foto’s bij dit verhaal!
Foto 1: hier zie je de oprit (afrit eigenlijk ;)) naar ons huis.
Foto 2: hier zit ik bij het bord van Youth for Christ (YfC) met de steen in de hand die ik meegekregen heb van Diana. Ik heb hem dus zeker weten mee Diana!
De boodschap die ik meekreeg toen Diana me deze steen gaf was: daar in Lesotho zul je veel liefde nodig hebben en uit kunnen delen. GAAF.
Foto 3: ‘de witte tent die niet meer wit is’ (zie vorig verhaal)
Foto 4: Levend Bonanza in Zuid Afrika (zie een vorig verhaal)
Foto 5-7 komt ter sprake in onderstaand geschrevene.
Elke dinsdag hebben we staffmeeting met YfC. We starten dan met een uur bidden / bijbellezen / overdenken. Daarna een stuk training en/of informatie delen over wat er gaande is binnen YfC. Het is erg leuk om op deze manier de stafleden en YfC beter te leren kennen.
In de middag is Gert gestart met ons te trainen in ‘the Art of Connecting’. In vier sessies gaan we door deze cursus heen.
Voor elke dinsdagavond zijn we uitgenodigd om mee te draaien in een bijbelstudiegroep. Er zitten voornamelijk Nederlanders op waardoor we het zelfs in het Nederlands konden doen dinsdag! Ik heb me echt verbaasd dat er nog zoveel Hollanders in Lesotho wonen.
Donderdag hadden we een volgepropt dagje. Het begon met een culturele viering. Vrijdag was het namelijk Moshoeshoe-day: een nationale feestdag vernoemd naar de eerste koning van Lesotho. Aangezien de vrijdag een vrije dag betekent voor het grote gros van de Basotho werd de viering maar op donderdag gehouden ;).
Tijdens de viering werden verschillende traditionele dansen uitgevoerd in traditionele kledij (zie foto 5). En we mochten nog luisteren naar een aantal toespraken in het Sesotho. Daar is echt geen touw aan vast te knopen als je alleen nog maar gebrekkig kunt groeten in het Sesotho. Maar we hebben een mooie tijdsbesteding gevonden tijdens deze toespraken: nog meer foto’s maken van alle mensen om ons heen in traditionele kledij!
In de middag hadden we de 2e sessie van ‘the Art of Connecting’. Dit was om half vijf afgelopen en we moesten om vijf uur bij de bios zijn. We hadden namelijk afgesproken met een Nederlandse au-pair die graag met ons naar de bios wilde. Leuk! Vooral als je de prijs van een entreekaartje hoort: 15 Maloti. Omgerekend is dat nog minder dan €1,50 !!! En dan zijn het geen oude, krakende films! Nee, we zijn naar ‘the next three days’ geweest. (geen idee of het jullie iets zegt maar het was wel een mooie film!)
Vrijdag was het dus een officiële vrije dag. Toch stonden wij ’s ochtends om 9 uur paraat in het centrum om samen met Samuel (een Basotho-jongen) naar de straatjongeren te gaan. Ik had er ontzettend veel zin in om daar naartoe te gaan. En ik heb nu nog meer zin om er volgende week weer naartoe te gaan!
Erg gaaf om bij ze te kunnen gaan zitten en met ze te praten. Het klinkt erg simpel maar het voelde voor mij heel speciaal aangezien we van alle kanten gewaarschuwd worden dat het niet heel veilig is op straat. Vanuit dat oogpunt zou ik met een grote boog om deze jongeren heen lopen. En het sluipt erin dat ik iedereen op straat als ‘gevaarlijk’ ga betitelen. Maar dat is niet hoe ik naar mensen om me heen wil kijken (natuurlijk moet ik wel alert blijven en zijn er ook echt gevaren hier).
Daarom was het erg gaaf om bij de jongeren op ‘hun’ stoepje te zitten en contact met ze te maken en naar ze te luisteren.
In de middag zijn Heleen en ik op zoek gegaan naar de berg Thaba-Bosiu. Wij dachten dat we hem gevonden hadden maar konden het bezoekerscentrum niet vinden. Na een half uurtje rondgereden te hebben keken we nog eens naar het plaatje in mn reisboekje en zagen we dat de berg er heel anders uitzag dan op het plaatje! We waren dus helemaal niet bij Thaba-Bosiu…
We gaven de moed maar op dat we zelf die berg konden vinden dus zijn we terug naar Maseru gereden. Daar zagen we een leuk weggetje tussen twee bergen, die wilden we wel proberen! Zo gezegd, zo gedaan.
Uiteindelijk kwamen we uit boven op de berg die het uitzicht geeft over Maseru (zie foto 6)!
Gisteren ben ik naar het YouthCenter geweest. Er was een culturele dag met de jongeren. Ook weer ter gelegenheid van Moshoeshoe-day. Een aantal jongeren waren gekleed in traditionele kleding. Op een gegeven moment kwam er een mobiel met fototoestel tevoorschijn. Ineens wilden een heel aantal jongeren met mij op de foto. Erg grappig! Zelfs toen alle jongeren in de traditionele kleding met elkaar op de foto gingen moest ik erbij op (zonder traditionele kleding…..) Toen heb ik mijn toestel ook maar tevoorschijn getoverd. Resultaat: foto 7.
Verder heb ik weer een nieuw spel ontdekt die heel veel gespeeld wordt in het YouthCenter (en nu ook thuis omdat we hier ook een bord hebben staan): het Fingerboard. (zie foto 8).
Helaas is het te groot om mee te nemen naar Nederland maar wie weet kan iemand wel zo’n bord voor me in elkaar fixen. Hinthint :D Als je een gedetailleerde foto van het bord moet hebben kun je me mailen ;)
Al met al vermaak ik me dus prima, ontdek ik veel nieuwe dingen, denk na over arm vs rijk en gevaarlijk vs liefde en lukt het me niet om de verhalen korter te maken :P
Foto 1: hier zie je de oprit (afrit eigenlijk ;)) naar ons huis.
Foto 2: hier zit ik bij het bord van Youth for Christ (YfC) met de steen in de hand die ik meegekregen heb van Diana. Ik heb hem dus zeker weten mee Diana!
De boodschap die ik meekreeg toen Diana me deze steen gaf was: daar in Lesotho zul je veel liefde nodig hebben en uit kunnen delen. GAAF.
Foto 3: ‘de witte tent die niet meer wit is’ (zie vorig verhaal)
Foto 4: Levend Bonanza in Zuid Afrika (zie een vorig verhaal)
Foto 5-7 komt ter sprake in onderstaand geschrevene.
Elke dinsdag hebben we staffmeeting met YfC. We starten dan met een uur bidden / bijbellezen / overdenken. Daarna een stuk training en/of informatie delen over wat er gaande is binnen YfC. Het is erg leuk om op deze manier de stafleden en YfC beter te leren kennen.
In de middag is Gert gestart met ons te trainen in ‘the Art of Connecting’. In vier sessies gaan we door deze cursus heen.
Voor elke dinsdagavond zijn we uitgenodigd om mee te draaien in een bijbelstudiegroep. Er zitten voornamelijk Nederlanders op waardoor we het zelfs in het Nederlands konden doen dinsdag! Ik heb me echt verbaasd dat er nog zoveel Hollanders in Lesotho wonen.
Donderdag hadden we een volgepropt dagje. Het begon met een culturele viering. Vrijdag was het namelijk Moshoeshoe-day: een nationale feestdag vernoemd naar de eerste koning van Lesotho. Aangezien de vrijdag een vrije dag betekent voor het grote gros van de Basotho werd de viering maar op donderdag gehouden ;).
Tijdens de viering werden verschillende traditionele dansen uitgevoerd in traditionele kledij (zie foto 5). En we mochten nog luisteren naar een aantal toespraken in het Sesotho. Daar is echt geen touw aan vast te knopen als je alleen nog maar gebrekkig kunt groeten in het Sesotho. Maar we hebben een mooie tijdsbesteding gevonden tijdens deze toespraken: nog meer foto’s maken van alle mensen om ons heen in traditionele kledij!
In de middag hadden we de 2e sessie van ‘the Art of Connecting’. Dit was om half vijf afgelopen en we moesten om vijf uur bij de bios zijn. We hadden namelijk afgesproken met een Nederlandse au-pair die graag met ons naar de bios wilde. Leuk! Vooral als je de prijs van een entreekaartje hoort: 15 Maloti. Omgerekend is dat nog minder dan €1,50 !!! En dan zijn het geen oude, krakende films! Nee, we zijn naar ‘the next three days’ geweest. (geen idee of het jullie iets zegt maar het was wel een mooie film!)
Vrijdag was het dus een officiële vrije dag. Toch stonden wij ’s ochtends om 9 uur paraat in het centrum om samen met Samuel (een Basotho-jongen) naar de straatjongeren te gaan. Ik had er ontzettend veel zin in om daar naartoe te gaan. En ik heb nu nog meer zin om er volgende week weer naartoe te gaan!
Erg gaaf om bij ze te kunnen gaan zitten en met ze te praten. Het klinkt erg simpel maar het voelde voor mij heel speciaal aangezien we van alle kanten gewaarschuwd worden dat het niet heel veilig is op straat. Vanuit dat oogpunt zou ik met een grote boog om deze jongeren heen lopen. En het sluipt erin dat ik iedereen op straat als ‘gevaarlijk’ ga betitelen. Maar dat is niet hoe ik naar mensen om me heen wil kijken (natuurlijk moet ik wel alert blijven en zijn er ook echt gevaren hier).
Daarom was het erg gaaf om bij de jongeren op ‘hun’ stoepje te zitten en contact met ze te maken en naar ze te luisteren.
In de middag zijn Heleen en ik op zoek gegaan naar de berg Thaba-Bosiu. Wij dachten dat we hem gevonden hadden maar konden het bezoekerscentrum niet vinden. Na een half uurtje rondgereden te hebben keken we nog eens naar het plaatje in mn reisboekje en zagen we dat de berg er heel anders uitzag dan op het plaatje! We waren dus helemaal niet bij Thaba-Bosiu…
We gaven de moed maar op dat we zelf die berg konden vinden dus zijn we terug naar Maseru gereden. Daar zagen we een leuk weggetje tussen twee bergen, die wilden we wel proberen! Zo gezegd, zo gedaan.
Uiteindelijk kwamen we uit boven op de berg die het uitzicht geeft over Maseru (zie foto 6)!
Gisteren ben ik naar het YouthCenter geweest. Er was een culturele dag met de jongeren. Ook weer ter gelegenheid van Moshoeshoe-day. Een aantal jongeren waren gekleed in traditionele kleding. Op een gegeven moment kwam er een mobiel met fototoestel tevoorschijn. Ineens wilden een heel aantal jongeren met mij op de foto. Erg grappig! Zelfs toen alle jongeren in de traditionele kleding met elkaar op de foto gingen moest ik erbij op (zonder traditionele kleding…..) Toen heb ik mijn toestel ook maar tevoorschijn getoverd. Resultaat: foto 7.
Verder heb ik weer een nieuw spel ontdekt die heel veel gespeeld wordt in het YouthCenter (en nu ook thuis omdat we hier ook een bord hebben staan): het Fingerboard. (zie foto 8).
Helaas is het te groot om mee te nemen naar Nederland maar wie weet kan iemand wel zo’n bord voor me in elkaar fixen. Hinthint :D Als je een gedetailleerde foto van het bord moet hebben kun je me mailen ;)
Al met al vermaak ik me dus prima, ontdek ik veel nieuwe dingen, denk na over arm vs rijk en gevaarlijk vs liefde en lukt het me niet om de verhalen korter te maken :P
-
14 Maart 2011 - 08:42
Laura:
wauw bijzonder die klederdracht-mensen...ik dacht natuurlijk aan zo'n zeeuws pakje bij klederdracht...maar dat is natuurlijk veel te warm in Lesotho :) net of je in zo'n documentaire zit haha...mooi!
Leuk om de verhalen te lezen en de foto's te zien. Doe voorzichtig daar, groetjes aan Heleen en liefs van Laura -
14 Maart 2011 - 08:51
Mieneke:
Leuk om weer wat te lezen en te zien!! Groetjes! -
14 Maart 2011 - 09:47
Mirjam B:
Gaaf!! Leuk om te zien: een echte blanke tussen al die mooie bruine mensen :) -
14 Maart 2011 - 13:41
Gert:
Zullen we de training dan nog maar uitbreiden met het leren schrijven van korte verhalen? ;-)
Mooie pics!
Tot morgen
Gert -
14 Maart 2011 - 19:34
Dorien:
Hey Gerda!
Ben helemaal bijgelezen in je verhalen, aangezien ik me nog niet via mail had aangemeld... Leuk om je enthousiasme te merken door wat je schrijft!
Blijf heerlijk genieten van het land, de cultuur en het contact met de jongeren! :)
Liefs, Dorien -
14 Maart 2011 - 22:16
Pinda:
hahaha, dat 'fingerbord' van je heb ik in de indiase versie nagemaakt en ik Amsterdam liggen: inderdaad erg leuk! Geniet! -
18 Maart 2011 - 07:16
Diana/jeremy:
Wat een geweldige foto's en wat leuk dat je de steen hebt meegenomen.
We hopen nog vele mooie foto's te zien .
Veel liefs Jeremy en Diana
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
